تفنگ بادی فنری یکی از جدیدترین وسایل تولیدکننده های نیرو در تاریخ صنعت میباشند که تاریخچه تفنگ بادی فنری و ظهور آنها در حوالی سال ۱۸۴۰ است. اولین تفنگ های بادی فنرپیستون بسیار طویل بودند که در آنها به جای فنرهای حلقهای از صفحات حلزونی شکل برای پیش راندن پیستون استفاده میشد. برای مثال؛ کمربند خود را بردارید و روی یک سطح صاف آن را جمع کنید، سپس مرکز کمربند را بکشید تا بلند شود و یک مارپیچ مخروطی شکل ایجاد کند. کمربند حالا یک مارپیچ بلند با انتهای گسترده تر نسبت به ابتدای آن است؛ این شکل صفحات حلزونی در آن زمان است.
به جای چرم، تولیدکنندگان فنر از استیل مسطح برای تولید این فنرها استفاده کردند؛ دقیقا شبیه به یک کمربند. آخرین مرحله، کشیدن فنر با فشار دادن مرکز آن به سمت بالا است. هنگامی که شکل مورد نظر را گرفت، سخت میشد و حالت فنری به خود میگرفت.
شاید شما تصور کنید که فنر های این شکلی از لحاظ کارآمدی چندان جالب نبودند ولی در واقع برعکس این قضیه بود و از لحاظ کارا بودن در سطح مطلوبی قرار داشتند.
سیستم تعلیق یک تانک ام۶۰ M60 بر فنرهای حلزونی متکی است تا فشار های نهایی را جذب کند و حتی تا ۶۱ تن وزن را میتوانند تحمل کنند! پس فنرهای حلزونی توانایی تحمل فشار بسیار بالایی را دارند. برای بلندتر کردن آنها معمولا تعدادی از این فنرها را در یک خط قرار میدادند و فنر های حلزونی دوتایی از رایجترین موارد در تفنگ های بادی بودند.
در سال ۱۸۷۰، فنرهای استیلی یا فنرهای حلزونی در کوکنبوش Quackenbush و چند تفنگ بادی آلمانی استفاده شد.
تا آن زمان، تمام تفنگ ها از یک درزگیر چرمی در بالای پیستون اسفاده میکردند. تفنگ های بادی در آن دوره بسیاز پرقدرت نبودند و سرعت میانگین آنها در حدود ۶۰ متر بر ثانیه بود. ساچمه های دیابولو diabolo چند دهه بعد وارد صنعت اسلحه سازی شدند، پس در آن زمان دارت و پرتابه های سربی مورد استفاده قرار میگرفت.
تفنگ بادی!
تا سال ۱۹۰۰، تفنگهای بادی عمدتا بدون خان بودند. بنابراین تفنگهای بادی طویل تفنگ نامیده میشدند نه تفنگ بادی.
در سال ۱۹۰۵، شرکت بیرمنگهام اسمال آرمز Birmingham Small Arms که امروزه با نام بی اس آ BSA شناخته میشوند، تصمیم به تولید تفنگ بادی مخصوصی گرفتند و تا ۵۰ سال آن را تولید کردند. شرکت بی اس آ تصمیم به طراحی و تولید لینکلن جفریز Lincoln Jefferies گرفت که در واقع یک تفنگ بادی زیربازشو بود. لولهی آن به سبک تفنگهای بادی بود و میتوان گفت اولین تفنگ بادی تولید شده در تاریخ میباشد.
شرکت بی اس آ این سلاح را برای جفریز Jefferies تولید میکرد ولی آنها به دنبال تولید تفنگ های بادی بیشتری بودند، بنابراین قراردادی منعقد کردند که بتوانند تولیدات خود را تحت نام و برند بی اس آ به فروش برسانند.
در تاریخچه تفنگ بادی فنری درواقع اولین تفنگ بادی مدرنی بود که از فنرپیستون استفاده میکرد و تمام تفنگهای بادی تولیدشده تا به امروز از جزئیات طراحی موجود در اولین تفنگ بادی استفاده میکنند. چند سال بعد، اولین ساچمه های دیابولو تولید شدند و دقت تفنگ های بادی جدید به طور ناگهانی افزایش یافت. در آن زمان گروپ ۵ سانتیمتری برای ۵ شلیک در فاصلهی ۱۵ متری فوقالعاده به نظر میرسید!
از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۸۰، تفنگهای بادی فنرپیستون به آرامی ارتقا پیدا کردند ولی تغییرات چشمگیری در آنها به وجود نیامد. سپس به طور ناگهانی یک تغییر قابل ملاحظه رخ داد!
نوآوری بزرگ: پیستون های گازی
تمامی شواهد نشان میدهد که شرکت آرژانتین Argentine که تفنگهای بادی شارک Shark را تولید میکرد اولین شرکتی بود که پیستونهای گازی را در اوایل دهه ۸۰ میلادی برای اولین بار مورد استفاده قرار داد. خیلی سریع بعد از آن، ثئوبون Theoben از بریتانیا با یک خط تولید کامل بر بازار تفنگهای بادی با پیستون گازی تسلط یافت. برخی از تولیدات ثئوبون رکوردهای سرعت تیر را شکستند.
نوآوری نبود ولی یک حرکت ایدهآل بود!
در اواسط دهه ۸۰ میلادی، وایرخ مدل اچدبلیو ۷۷ HW77 خود تولید و به فروش رساند که مقام اول مسابقات فیلدتارگت field target competition را در بریتانیا کسب کرد.
بازاریابان تفنگهای بادی صدها ترفند برای ارتقای عملکرد سلاحهای زیربازشو انجام دادند، تا زمانی که به نظر میرسید اوج تفنگهای بادی فنرپیستون در آن زمان قرار دارد و بعد از آن، ایرآرمز یک پله تفنگهای بادی را به جلو برد.
مدل ایرآرمز تیایکس۲۰۰ TX200 هر آنچه را که وایرخ۷۷ داشت، دارا بود به علاوهی یک مورد که تفنگ آلمانی از آن بی بهره بود؛ یک اهرم متحدالمرکز با لوله! با این نوآوری شرکت بریتانیایی، ایرآرمز تیایکس۲۰۰ تبدیل به بهترین تفنگ بادی فنرپیستون جهان شد!
روند فعلی تولیدات تفنگهای بادی فنرپیستون به سمت طراحی و تولید سلاحهای سریعتر و پرقدرتتر میرود و تقاضا و فروش آنها انقدر زیاد است که توایدکنندگان رقابت برای دستیابی به افتخارات بیشتر را متوقف نخواهند کرد. عجیب است که هیچ تولیدکنندهای به دنبال رقابت در افزایش سهولت استفاده از تفنگهای بادی فنرپیستونها نمیباشد. ۳۰ سال پیش، مدلهای بسیار زیادی از تفنگهای بادی فنرپیستون وجود داشت که به راحتی مسلح میشدند اما با ظهور تفنگ بادی پی سی پی توجهها از روی تفنگهای فنرپیستون برداشته شد و کمتر شاهد خلاقیت در سلاحهای این حوزه هستیم.
انتظار میرود اگر نوآوری خاصی صورت نگیرد، تفنگهای بادی فنری به سمت تسریع مسلح شدن و کاهش ارتعاشات فنر گام بردارند که اگر این موارد بهبود یابند باید منتظر انقلابی عظیم در مدلهای فنرپیستون باشیم.