تاریخچه تفنگ های بادی مربوط به قرن‌ها پیش است. عده‌ای بر این باور هستند که برای دستیابی به تاریخچه تفنگ های باید تاریخ هزاران سال پیش را بررسی کرد. در این مقاله بطور کامل به تاریخچه تفنگهای بادی پرداخته ایم که اطلاعات خوبی می‌توانید از آن کسب کنید.
آنچه در ادامه میخوانید :
- اولین تفنگ بادی بشر؛ بلوپایپ
- خاستگاه تفنگ بادی
- انوع ساختار شلیک تفنگ بادی
- ردپایی از تفنگ بادی در جنگ جهانی
- چطور تفنگهای بادی جایگزین تفنگهای باروتی شدند
- تفنگ بادی گیراندونی
- تفنگ بادی لوییس و کلارک
- تفنگ بادی شرقی
- معایب تفنگ بادی در طول تاریخ
- شروع جنگ جهانی دوم و بازگشت تفنگهای بادی
- سخن پایانی
اولین تفنگ بادی بشر؛ بلوپایپ
اولین تفنگ بادی بر اساس این تحقیقات بلوپایپ (Blowpipe)نام گذاری شده است. که از فشار هوا برای پرتاب سنگی نوک‌تیز استفاده میشده. به همین دلیل بود که بلوپایپ در واقع ساختار اصلی ساخت تفنگهای بادی بعدی شد. اگرچه همه سلاح‌های بادی یک سیستم مشابه داشتند و آن هم استفاده از فشار ناشی از هوایی بود که به بیرون رانده می‌شد ، واضح است که سرعت پیشرفت این سلاح‌ها بسیار سریع بوده است.
خاستگاه تفنگ بادی
به قرن ۱۵ و ۱۶ پس از میلاد برای بررسی خاستگاه تفنگهای بادی و تپانچه‌ها برمی‌گردیم. متاسفانه در بین تاریخ‌دانان اتفاق نظری در رابطه با زمان دقیق پیدایش این نوع سلاح وجود ندارد. زیرا در طول تاریخ بقایای باقی مانده بسیار کمی از این سلاح‌ها کشف شد. لازم بذکر است که حتی تا به امروز هم باستان شناسان نتواستند تفنگهای بادی باستانی زیادی را پیدا کنند. طبق نظرات باستان‌شناسان سال ۱۵۸۹ که قدیمی‌ترین تفنگ‌بادی پیدا شد نقطه عطف تاریخ تفنگهای بادی بوده است. این اثر در موزه Livrustkammaren استکهلم نگهداری می‌شود. این تفنگ که از نوع فنر پیستون می‌باشد در واقع هوای موجود در سیلندر را متراکم می‌کند و سپس باعث شلیک می‌شود.
انوع ساختار شلیک تفنگ بادی
سیستم فنرپیستون در کنار سیستم pcp دو مورد از متداول‌ترین انواع ساختارها از زمان پیشرفت تفنگهای بادی بودند.
نوع دوم شامل ذخیره‌ای از هوای طبیعی است که از داخل دریچه‌ای که به ورودی اکشن ماشه راه دارد عبور می‌کند. به این ترتیب هوا با راندن مهمات موجود در داخل لوله باعث شلیک تیر با سرعت زیاد می‌شود.
ردپایی از تفنگ بادی در جنگ جهانی
در زمان جنگ جهانی از تفنگهای بادی بطور گستره در میادین جنگ و در زمینه شکار استفاده می‌شد. تفنگهای بادی که در آن زمان سلاح گرانی محسوب می‌شدند فقط توسط اشرافیان مورد استفاده مکرر قرار می‌گرفتند و تفنگهای بسیار کارامدی محسوب می‌شدند بطوری که به راحتی می‌توانستید با آن یک گراز وحشی یا گوزن را شکار کنید.
چطور تفنگهای بادی جایگزین تفنگهای باروتی شدند
از ابتدا استفاده از تفنگهای بادی در مقایسه با سلاح گرم برتری‌های واضحی داشت. اولین برتری اینکه تفنگهای بادی در شرایط نامطلوب آب و هوایی مثل برف و باران قابل استفاده بودند در صورتی که تفنگهای باروتی قدیمی در این شرایط کارایی نداشتند. مزیت برجسته دیگر این بود که تفنگهای بادی خیلی صدای کمتری داشتند، هنگام شلیک نوری تولید نمی‌کردند و دودی از خود برجا نمی‌گذاشتند برخلاف برخی تفنگهای باروتی که دود مشکی و غلیط تولید می‌کردند و حتی ممکن بود باعث سوختن چشم تیرانداز شوند. این قابلیت به تیرانداز اجازه می‌داد بتواند مخفی بماند و چه در زمان جنگ و چه هنگام شکار محتاطانه رفتار کند.
از دیگر مزیت‌های تفنگ بادی سرعت و پیوستگی شلیک نسبت به تفنگ باروتی بود. شلیک با تفنگهای باروتی سنتی نیازمند فرایندی طولانی بود که از چند مرحله تشکیل می‌شد: قرار دادن باروت، آتش‌زنه، گلوله و سمبه و… .ولی در مقابل تفنگهای بادی دهه ۱۸ میلادی، همچون گیراندونی (Girandoni) معروف، قابلیت شلیک ۲۰ تیر در دقیقه را داشتند.
تفنگ بادی گیراندونی
با بررسی تاریخچه تفنگ های بادی این تفنگ به عنوان اولین تفنگ pcp تاریخ توسط برخی از متخصصان و کارشناسان این زمینه شناخته شده‌است. تفنگ‌ساز ایتالیایی گیراندونی بارتولومئو (Girandoni Bartolomeo) در سال 1780 آن را برای ارتش اتریش ساخت و در جنگ‌های ناپلئونی بین فرانسه و استرالیا استفاده شده است. اسم مدل اتریشی آن به زبان فرانسوی Windbushse بود که به معنی تفنگ بادی است.
همانطور که گفته شد این تفنگ قابلیت شلیک ۲۰ تیر در دقیقه را داشت. سرعت این سلاح در آن زمان بسیار غیرقابل باور بود خصوصا که وقتی با تفنگ بادی ارتش ناپلئونی که فقط ۳ تیر در دقیقه شلیک می‌کرد مقایسه می‌شد. همچنین این تفنگ‌ها در مقابل تفنگ گیراندونی از دقت کمتری برخوردار بودند. این تفنگ به حدی کارامد بود که ناپلئون احساس خطر کرده و دستور داد هر سرباز دشمنی که از این تفنگ استفاده می‌کند را بکشند.
تفنگ بادی لوییس و کلارک
یکی از معروف‌ترین تفنگهای بادی تاریخ است که ردپای آن در قاره آمریکا پیدا شد. لوییس و کلارک در بین سال‌های ۱۸۰۳ تا ۱۸۰۶ در طی سفرشان به اقیانوس آرام از مسیر سرزمین‌های غربی از این تفنگ استفاده می‌کردند. بر طبق تحقیقات جدید مشخص شده است که این سلاح یک تفنگ کالیبر ۳۱ بادی بود که در فیلادلفیا ساخته شده است. همچنین در کتاب‌ها آمده است تفنگی که کاپیتان لوییس از آن برای شکار استفاده می‌کرد توجه قبیله‌های سرخپوست را جلب کرد و اسم آن را «صاعقه بدون دود» گذاشتند.
تفنگ بادی شرقی
ساخت تفنگ‌ها و تپانچه‌های بادی فقط به نیمه غربی کره زمین یعنی آمریکا و اروپا محدود نمی‌شد. بلکه همچنان با پیدایش تفنگهای بادی ، شرق هم در حال پیشرفت و توسعه بود. ۲۰ سال بعد از اینکه کاپیتان لوییس از آن سلاح در آمریکا استفاده کرد، بطور دقیق در بین سال‌های ۱۸۲۰ تا ۱۸۳۰، مخترع ژاپنی به نام کونیتومو ایکانسای با استفاده از دانش غرب و تمرکز روی مدل‌های هلندی موفق به ساخت یک تفنگ بادی شد.
معایب تفنگ بادی در طول تاریخ
استفاده از تفنگهای بادی خصوصا در زمان جنگ ضعف‌هایی داشت که باعث شد تفنگ باروتی دوباره جای آن را بگیرد. تفنگهای بادی نیازمند ذخایر بودند که بسیار گران و استفاده از آن سخت بود چرا که به قدرت بدنی زیادی نیاز داشت. به علاوه استفاده از آن نیازمند داشتن درک پایه از مکانیک بود که اکثر سرباز‌ها از آن محروم بودند. از طرفی این ذخایر بسیار حساس و احتمال انفجارشان بالا بود.
شروع جنگ جهانی دوم و بازگشت تفنگهای بادی
با شروع جنگ جهانی دوم در نیمه دوم قرن 20 میلادی (۱۹۳۹ – ۱۹۴۵) آلمان به دلیل ممنوعیت صریح “متحدین” در ساخت سلاح گرم، تولید گسترده تفنگ بادی را آغاز کرد. این تفنگ‌ها برای استفاده در شکار طراحی شده بودند ولی به تدریج جای خود را در میادین جنگ و زمینه‌های دیگر باز کردند.
سخن پایانی
امروزه با اینکه تمام تفنگهای بادی از میادین نبرد جمع آوری شدند ولی استفاده از آن‌ها بخصوص برای شکار و فعالیت‌های ورزشی ادامه پیدا کرد و طرفداران خاص خود را دارد.در تاریخچه تفنگ های بادی آمده است که انگلستان در دهه ۱۸۹۰ از تفنگ بادی برای تمرین‌های هدف‌زنی استفاده می‌کرد. لازم بذکر است این فعالیت به قدری به محبوبیت رسید که انجمن ملی تفنگ بادی شکل گرفت که بیش از ۴۰۰۰ باشگاه و انجمن تفنگ بادی را در سراسر بریتانیای کبیر در خود جای می‌داد.
منبع : aceros-de-hispania